Na društvenim mrežama pojavio se tekst koji je izazvao snažne reakcije i podijelio javnost. Autor, Milan Jovanović, iznio je vrlo kontroverzan stav o tome zašto, po njegovom mišljenju, udate žene ne bi trebalo noću da izlaze bez svojih muževa.
“Udata žena koja drži do svog čoveka i braka ne treba nikada da izlazi sa drugaricama noću u klubove, barove, kafane”, započinje on, dodajući da je nekada bio liberalniji po tom pitanju, ali da je s godinama promijenio standarde. Naglašava da njegov stav nije povezan sa suprugom, već s njegovim ličnim promišljanjem.
Navodi da kao oženjen muškarac ne smatra primjerenim da bude u klubu sa „dva mlađa singl drugara“ u okruženju žena iz noćnog provoda. Smatra da ne treba razmjenjivati brojeve sa nepoznatim osobama, dopisivati se na Instagramu niti voziti „pijanu polugolu djevojku“ kući nakon izlaska. “Može, naravno, svašta može, ali ne znači da treba”, naglašava.
Jovanović tvrdi da su pravila jednaka i za muškarce i za žene, te da u vezi „nema ravnopravnijih polova“.
Govoreći o ženskom izlasku, navodi da ga ne zanima argument emancipacije, opuštanja ili napornog dana na poslu. Po njegovom mišljenju, žensko veče treba da bude „kod neke od njih na gajbi, uz jamb, vino i tračarenje“, dok su klubovi, izazovne haljine i večernji provodi oblik traženja pažnje drugih muškaraca. „To nije do žena, nego do validacije od strane muškaraca koji nisu njen muž“, piše on.
Upoređuje ponašanje u noćnom životu sa iznošenjem automobila na autopijacu „samo da čuješ koliko bi ti platili“, navodeći da se izlaskom u klub „traži nečija pažnja, a taj neko nije tvoj partner kod kuće“.
Smatra da objave žena u bikiniju, dekolteu ili provokativnim pozama imaju smisla samo ako ih muž objavi ponosno, a ne žena sama. “Naravno, ne pripisujem ja zloj namjeri, nego samo definišem kako ja vidim.”
Dalje objašnjava da su klubovi okruženje alkohola, flerta i seksualne pažnje, „gdje šmrču po stolovima i jebu se po veceima“. Tvrdi da noćni život predstavlja „tržište seksa“ i modernizovanu verziju drevnih rituala u kojima su se ljudi okupljali oko vatre, plesali i gubili kočnice.
„Klub je savremena pećina“, piše autor, navodeći da ritam, svjetla, dim i alkohol spuštaju svijest na nivo najprimitivnijih instinkata i slabe racionalnu kontrolu. Smatra da ljudi u takvom okruženju „iz sata u sat gube evolutivno posljednje usvojene norme ponašanja“, što niko „pametan ne može da ospori“.
Po njegovom mišljenju, pitanje nije hoće li neko pokleknuti, već zašto bi se uopšte nalazio u takvoj atmosferi „ako više nisi na tržištu“. Dodaje i da loš dan može dovesti do toga da „neko sklizne u ponašanja koja nikad nije planirao“.
“Ne ide se na pecanje tamo gdje ne planirate da pecate”, zaključuje autor, tvrdeći da je sve stvar poštovanja, samopoštovanja i ličnog izbora. “Pravo samopouzdanje se ne gradi na pažnji nepoznatih ljudi, nego na stabilnosti doma i karakteru. Lojalnost nije slučajnost — lojalnost je odluka.”
Iako naslov aludira na žene, Jovanović ističe da se tekst odnosi na ljude u braku uopšteno.